मुख्य सामग्रीवर वगळा

कथा : इंग्लिश विंग्लिश

 


प्रशांत रामभाऊ सुसर,    बुलडाणा


नुकतेच दहावी-बारावीचे निकाल घोषित झाले. यात विद्यार्थ्यांना बर्‍यापैकी गुण मिळाले असले तरी इंग्रजीत मात्र तुलनेने कमीच गुण मिळाले आहेत. इंग्रजी विषयाची भीती किंवा दहशत अजूनही कायम आहे हेच यावरून सिद्ध होते. आपली इंग्रजीची बिगिनिंगच A for Apple  ने होते त्यामुळे हा विषय पुढे (टक्कल पडलं तरी) tackle करणे कठीण होते. B for Ball च्या पुढे आपण जात नाही म्हणून इंग्लिश चा प्रॉब्लेम solve होत नाही.

मराठी आपली मातृभाषा, मायबोली. त्यामुळे इंग्रजी ही सावत्र आईच म्हटली पाहिजे. त्यामुळे ती आपलीशी होतच नाही. 'साहेब' आपल्याला सोडून जायला आता सत्तर पंच्याहत्तर वर्षे झालीत, मात्र जाताना ते इंग्रजीचं भूत मागे सोडून गेलेत. ते आपल्या बोकांडी बसलं ते कायमचंच. आज इंग्रजी ही ज्ञानभाषा आहे. जगाची भाषा आहे. म्हणून तिला 'Window to the world' म्हणतात. कितीही नावं ठेवली, टाळतो म्हटलं तरी आता आपण तिला टाळू शकत नाही.

        पण मग ती  शिकताना शिकवताना  आपण आपल्याच पद्धतीने कशी शिकतो तिच तर खरी गंमत आहे. मागे 'इंग्लिश-विंग्लिश' नावाचा एक सुंदर चित्रपट आला होता. त्यात इंग्रजी येत नसल्यामुळे नायिकेला कसा अपमान सहन करावा लागतो आणि त्यातून ती कसा मार्ग काढते हे सुंदररित्या दाखवले आहे. आपल्या दैनंदिन जीवनातही इंग्रजी भाषा ही आता अविभाज्य भाग बनली आहे. प्रत्येक वाक्यागणिक एखादा इंग्रजी शब्द उच्चारला जातोच. या इंग्रजाळलेल्या भाषेमुळे अनेकदा हास्यास्पद परिस्थिती निर्माण होते. मात्र इंग्रजी ही इम्प्रेशन मारण्याची भाषा असल्यामुळे आपल्याला ते अंगवळणी पडले आहे. फाडफाड इंग्लिश च्या नादात आम्ही तिची चिरफाड च करतो. स्पेलिंग आणि उच्चार यांचा काटेकोर सहसंबंध नसल्यामुळेही बऱ्याचदा इंग्रजीचं खोबरं केलं जातं. Should, would, could यातला 'L' सायलेंट आहे मात्र नवशिके यांचा उच्चार शूल्ड, वुल्ड, कुल्ड असा करतात. दोन वर्ग मित्र भेटल्यावर इतरांना ओळख करून देतांना हमखास हा माझा क्लासमेंट (classmate) आहे असं आवर्जून सांगतात. Salient features ला सायलेंट फीचर म्हणणारे आमचे एक प्राध्यापक आपली चूक सायलेंटली कधीच मान्य करत नव्हते  तेव्हा  आमचं फ्युचर खराब होणार हे आम्हाला कळलं होतं. तेव्हाच characteristics la कॅरेक्टर स्टिक्स म्हणणारा आमचा वर्गमित्र मात्र माझंच खरं असं ठासून सांगायचा. इंग्रजी ही परकीय भाषा आहे आणि ते त्यांच्या परंपरा जपतात. त्यामुळे शब्दांचे उच्चार जरी बदलले  तरी स्पेलिंग मात्र कायम राहतात.  Psychology  सायकोलॉजी त P कशासाठी ठेवला असेल हे तेच जानो बापडे. म्हणूनच आपले बच्चनजी प्रश्न विचारतात की, do डू होतं, to च टू होतं तर मग go चं.. का होत नाही.? पण lier  आणि lawyer यात जशी पुसट सीमारेषा आहे तसेच इंग्रजी भाषेतही आहे. My name is... आणि May I come in sir. (खेड्यात माय कमीन सर) यांच्या पलीकडचं इंग्रजी आपण कधी शिकतच नाही. इंग्रजी येत नसलं तरी इंग्रजी बोलायची मात्र आपल्याला भारी हौस (house नाही) असते त्यामुळे केसांची हेअर स्टाईल करून शर्ट ची win करून  आपल्याला इंग्रजीवर win मिळवल्यासारखं वाटतं. दिवटीवर (ड्युटी) जाताना आपण बसमध्ये 'अप-डाऊन'(commute) करत असतो आणि 'एका' 'लेडीज' ला जागा देऊन स्टँडिंग मध्ये उभा राहून प्रवास करतो. इंग्लिश मीडियम मला शिकूनही आम्ही नुसते parrot बनतो कारण गाजराचा carrot की  क्रेट (cret) यातला फरक आम्हाला अजूनही कळत नाही. आमचं इंग्रजी बेसिक कच्चं असलं तरी आम्ही 'बेसिंग' मध्ये हात धुतो आणि 'हँडकरचीफ' ला फेसवाश

करतो. आजारपणात आम्हाला 'विकनेसपणा' येतो. मग आम्ही डॉक्टरकडून विंजेक्शन घेतो. स्कूल ला आम्ही इस्कूल म्हणतो (डिजिटल नसली तरी) ड्रायव्हर सोबतच्या माणसाला आम्ही किन्नर (क्लिनर) करून टाकतो.  आम्ही सायकलची ओरायलिंग (overhauling) करतो. फोटो काढताना आम्हाला पाठीमागचा बॅकग्राऊंड चांगलं पाहिजे असतं. आम्ही रात्रीची नाईट ड्युटी करतो. 'इलेक्शन ड्युटी' आम्हाला 'विलक्षण दिवटी' वाटते. Pull  आणि push मधला फरक आम्हाला शेवटपर्यंत कळत नाही. किचन आणि कि चेन मधला फरक आम्हाला समजत नाही. पण इंग्रजी बोलल्याशिवाय आम्हाला चैन पडत नाही. Wedding Anniversary ला आम्ही marriage anniversary म्हणतो. शब्दांचे योग्य welding न केल्यामुळे बरेच accident होतात. फेसबुक वर happy moment  ऐवजी happy movement पाहून तर इंग्रज Quit India movement  ला घाबरून पळाले ते बरं झालं असं वाटतं.

तरुण पिढी बोलताना Awesome या शब्दाची जागोजाग पेरणी करताना बघून some तरी Awe ठेवा रे असं सांगावंसं वाटतं. आमच्या शेजारच्या काकूंचा मुलगा प्राध्यापक झाला की प्रिन्सिपॉल हे त्यांना माहीत नव्हतं पण त्यांनी आनंदाच्या भरात माझा मुलगा 'प्राध्यापॉल' झाला असं सांगितलं तेव्हा मला नरसिंहावताराची आठवण झाली. माझ्या बायकोने जेव्हा मला सांगितले की मला श्री श्री चा 'out of living' चा कोर्स करायचा आहे तेव्हा तर मी खरंच आऊट ऑफ लिविंग झालो. ऍपे (Ape) रिक्षा  ने प्रवास करणारे जेव्हा त्याला लटकून प्रवास करतात तेव्हा ते मला खरंच Ape वाटतात.

 गेल्या वर्षी काहींनी कोरोना ला पण 'करूणा' करून टाकलं होतं तेव्हा मला त्यांच्या इंग्रजीची 'करुणा' वाटायला लागली.

        इंग्रजी भाषा शिकायची असेल तर थोडा awerness अवेअरनेस म्हणजे जागरुकता अधिकाधिक सराव आणि थोडा व्याकरणाचा अभ्यास या गोष्टी आवश्यक आहेत. अन्यथा इतरांना  डिस्टॉप (डिस्टर्ब) न करता इंग्रजी बोलण्याची रिक्स(risk) न घेतलेलीच बरी..…!

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

मूल्यवर्धन: काळाची गरज

  आपले मत कोणी ऐकले नाही की वाईट वाटते त्याप्रमाणे इतरांनाही मत असतात, त्यांचा आदर करणे, ती जाणून घेणे ह्या भावना मूल्य संस्कारातूनच साध्य होऊ शकतात.   देशाची प्रगती, देशाचा विकास होतो ,त्या देशातील तरुण पिढी मुळे आणि संस्कारक्षम देशही घडला जातो तो या तरुणांमुळे. "भारत माझा देश आहे. सारे भारतीय माझे बांधव आहेत..." आपण रोज नित्यनियमाने शाळेतील परिपाठात आपल्या देशाच्या प्रतिज्ञेचे कथन, वाचन करतो. आपला एकच हेतू असतो, येणारी नवी पिढी देशाचा विकास करणारी, देशाला प्रगतीपथावर नेणारी अशी निर्माण व्हावी. परंतु एवढ्यावरच थांबून चालेल काय? आज आपल्या भारत देशाला खरी गरज आहे संस्काराची मूल्यांची, मूल्यसंवर्धनाची. आपण समाजात पाहतो गरिब व श्रीमंतातील दरी, स्त्रियांच्या प्रती असणारा वाईट दृष्टिकोन, उपेक्षित, तळागाळातील समाजाची होत असलेली अवहेलना. प्रत्येक व्यक्ती आज मी व माझा एवढा संकुचित विचार करते आहे. परंतु या चाकोरीबद्ध विचाराने आज समाजातून मूल्यांचा ऱ्हास होत झालेला आपणास पाहायला मिळतो. शाळेत येणाऱ्या प्रत्येक विद्यार्थी हा स्वतंत्र व्यक्ती आहे, त्यालाही मन, भावन...

अश्रू

       असं म्हणतात ' अश्रू ' हे दुबळ्या मनाचे प्रतीक असते. असेलही कदाचित. पण.... मानवाच्या भाव - भावनांचा विचार करता ' अश्रू ' या शब्दाला व त्यामागील भावनेला फार महत्त्व आहे. प्रत्येक माणसाचं मन सारखं नसतं. कठोर , मृदू , दयाळू , तटस्थ , खंबीर , हळवं... असे अनेक प्रकार.       परमेश्वरानं माणसाच्या झोळीत सुखा बरोबर दुःखाचेही दान टाकले. अन ते दुःख व्यक्त करण्यासाठी अश्रुंची निर्मिती केली असावी. पण त्यातही स्री पुरुष भेदाभेद आढळतो. स्री अश्रुंना पटकन वाट मोकळी करुन देते. जसे आकाशातील काळ्याकुट्ट ढगांना गार हवेचा स्पर्श झाला की पावसाची जशी बरसात होते , अगदी तसे..... पुरुष मात्र पांढऱ्या ढगांसारखे असतात.....   सुख जेव्हा आनंदाच्या अत्युच्य सीमा गाठते. तेव्हाही अश्रुंना आवर घालता येत नाही. आणि अति संवेदनशील प्रसंगी , वाईट घटनांच्या प्रसंगीही आवर घालणे अवघडच.... निसर्गातील मनमोहक दृश्यांनीही आनंदाश्रू तरळतात. उंचावरुन पडणारा नयनरम्य धबधबा , रानफुलांवर बागडणारी ती नाजूकशी रंगबेरंगी फुलपाखरे , वाऱ्याची नाजूकशी झुळूक , पक्ष्यांचा तो किलबिला...

व्यवसाय मार्गदर्शन : मोबाईल टेक्निशियन

     मोबाईल क्रांतीमुळे जग एकमेकांच्या जवळ आले आहे. तंत्रज्ञानाचा विकास झाल्याने प्रत्येकाच्या हातात मोबाईल दिसू लागला आहे. दिवसेंदिवस मोबाईलमधील फिचर बदलत आहे. भारतात मोबाईल सेवेचे वीस वर्षे पूर्ण झाली आहे. आज देशाची लोकसंख्या सव्वाशे कोटी आणि मोबाईल धारक शंभर कोटी आहेत. या व्यवसायाचा व्याप दिवसेंदिवस वाढत आहे. भारतीय बाजारपेठेत अनेक भारतीय तसेच विदेशी कंपन्या कार्यरत आहेत. उत्पादन , जोडणी , वितरण , विक्री पश्चात सेवा आदींच्या माध्यमांतून मोठ्या प्रमाणात रोजगार निर्मिती होत आहे. यात कुशल यांत्रिक मनुष्यबळाची गरज बघता मोबाईल दुरुस्ती हे क्षेत्र युवकांना लाभदायी ठरणारे अखंड सुरु राहणारे क्षेत्र आहे. म्हणून मोबाईल दुरुस्ती हा सद्याच्या घडीला एक सर्वोत्तम व्यवसाय आहे. मोबाईल दुरुस्ती या क्षेत्रात अजून कोणताही डिग्री अभ्यासक्रम उपलब्ध नाही. डिप्लोमा किंवा प्रमाणपत्र अभ्यासक्रम विविध संस्थेत उपलब्ध आहेत. त्यांचा कालावधी तीन महिने , सहा महिने किंवा जास्तीत जास्त एक वर्षाचा असतो. यात प्रात्यक्षिकांवर अधिक भर देण्यात येतो.      आज मोबाईल सर्वांना गरजेचा झाला आहे....